عبدالرحمان بن عبدالله ارحبیعبدالرحمن بن عبدالله ارْحَبی یکی از شهدای کربلا است. ۱ - تحقیق در نام عبدالرحماننام وی عبدالرحمن کدری [۱]
فرسان الهیجاء، ذبیح الله محلاتی، ج۲، ص۲۳۴.
و عبدالرحمن بن عبدالله ارْحَبی [۸]
تذکرة الخواص، ابن جوزی، ج۱، ص۲۲۱.
و عبدالرحمن بن عبید ارحبی [۱۰]
روضة الشهداء، واعظ کاشفی، ج۱، ص۲۰۵.
آمده است. ارْحَبى منسوب به ارْحَبْ، تیره اى از همدان است. ۲ - خصوصیات عبدالرحمانعبدالرحمن، از تابعین و مردی شجاع [۱۴]
تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص۱۴۵.
و کاردان و فصیح بود. [۱۵]
یاران پایدار، محمد هادی امینی، ج۱، ص۹۷.
۳ - رساندن نامه ها به امام حسین(ع)به گفته برخی از مورخین، وی و چند تن دیگر در دوازدهم ماه مبارک رمضان سال ۶۰ ه. ق با حدود صد و پنجاه دعوتنامه ( پنجاه نامه پنجاه و سه نامه ) که از طرف یک یا دو یا چهار نفر بود عازم مکه گردید. ولی برخی دیگر گفته اند: عبدالرحمن و بیش از ۱۵۰ نفر دیگر از کوفه به سمت مکه روانه شده و به خدمت امام حسین علیه السلام رسیدند و با هر کدام دو یا سه یا چهار نامه بود. ۴ - همراه مسلم در کوفهدر پی ارسال نامه های فراوان مردم کوفه به اباعبدالله الحسین علیه السلام، عبدالرحمن و قیس بن مسهر صیداوی و عمارة بن عبدسلولی به فرمان آن حضرت با مسلم علیه السلام راهی کوفه شد؛ و پس از شهادت حضرت مسلم علیه السلام به خدمت امام علیه السلام برگشت. ۵ - حضور در کربلادر روز عاشورا با کسب اجازه از سیدالشهدا به میدان شتافت؛ [۲۷]
تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص۱۴۵.
و در حمله نخست به شرف شهادت نایل گشت. [۳۰]
وسیلة الدارین، موسوی زنجانی، ج۱، ص۱۶۵.
۶ - رجزهای عبدالرحمان در عاشورااو در حال نبرد چنین رجز میخواند: انّی لِمَنْ یُنْکِرنی ابْنُ الکدن • إنّی عَلی دینِ حُسَینٍ وَحَسَنْ کسی که مرا انکار میکند [۲۵] من فرزند کدن هستم و دینم دین حسین و حسن است. برخى از متأخرین بدون استناد به مأخذى رجز ذیل را به عبدالرحمن نسبت داده اند: صبراً على الاسیافِ وَالاسِنَّة • صبراً علیها لدخول الجنّة برخی دیگر نیز به نقل از مناقب به بیت فوق چنین افزوده اند: و حُورِ عَيْنٍ ناعِماتٍ هُنَّهْ • یا نَفْسُ لِلرّاحةِ فَاجْهِدَنَّهْ وفى طلابِ الخیرِ فَارْغِبَنَّهْ [۳۳]
فرسان الهیجاء، ذبیح الله محلاتی، ج۱، ص۲۳۲.
[۳۴]
وسیلة الدارین، موسوی زنجانی، ج۱، ص۱۶۵.
مؤلف «دائرة المعارف الحسینیه» مى گوید: سماوى اوّلین كسى است كه به اشتباه رجز فوق را به عبدالرحمن نسبت داده و چنین مطلبى در منابع اصلى وجود ندارد. [۳۵]
دائرة المعارف الحسینیه، محمد صادق كرباسى، ج۶، ص۲۵۷.
۷ - زیارتنامه عبدالرحماندر زیارت ناحیه مقدسه امام علیه السلام از وی چنین یاد شده است: «السَّلامُ عَلی عَبدِ الرَّحمنِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ بْنِ الْکِدِرِ ألْأَرْحَبی.» ۸ - پانویس۹ - منبعپژوهشی پیرامون شهدای کربلا، جمعی از نویسندگان، ج۱، ص۲۱۳- ۲۱۴. |